Er is een hoop gaande in mijn leven; ik begin mogelijk aan een nieuw baantje, mijn gezondheid gaat wat achteruit, het nieuwe collegejaar start bijna. Omdat dit een persoonlijke blog is, wilde ik daar wat meer over vertellen.
Baantje
In de zorgmaand augustus-september ben ik welgeteld één hele keer ingepland door de organisatie waarvoor ik werk, en die keer was afgelopen donderdag. Tijd voor een nieuw baantje dus. Tijdens een wandeltocht door Groningen zag ik op een winkeldeur toevallig een vacature voor iets heel tofs, dus ik dacht: waarom niet? Ik stuurde mijn CV en een paar dagen later werd ik gebeld: of ik op gesprek kon komen. Natuurlijk! Voor het gesprek was ik heel zenuwachtig, maar het ging zó soepeltjes. Ik stond van mijn eigen kunnen te kijken. De volgende dag werd ik gebeld: ik mocht komen werken. Woensdag ligt er een contract klaar.
Toen ik dat hoorde raakte ik opeens een beetje in paniek: kan dit eigenlijk wel met mijn roosters? Twee studies en een baantje (en een blog, en een commissie, en een website waarvoor ik schrijf), dat is niet niks. Ik had helemaal geen uitnodiging verwacht, laat staan dat ik überhaupt zou worden uitgekozen. Ook heel stom van mij, dat ik ga solliciteren voor iets zonder te bedenken dat ik dan een baantje kan krijgen. Meestal gaan dingen niet zo makkelijk in mijn leven, dus ga ik van het slechtste uit. Woensdag, mijn eerste werkdag, ga ik nog even goed met ze overleggen. Misschien besluiten ze toch om voor iemand anders te gaan vanwege mijn drukte, dat begrijp ik dan ook wel. Het is in ieder geval fijn om te weten dat ik ergens geschikt voor ben. Weer een reminder dat ik wat meer in mezelf moet geloven.
Gezondheid
Iets minder leuk nieuws over mijn gezondheid. Ik vertelde op Facebook en Instagram al dat mijn kniebanden overbelast zijn. Mijn vakantie stond in het teken van werken, werken, fietsen, wandelen en hardlopen, dus heel vreemd is dat niet. Helaas mag ik nu bijna niks meer. Het hardlopen is echt een gemis, want dat was wel een beetje een uitlaatklep. Ik zit ook te overwegen me uit te schrijven voor de 4mijl van Groningen, omdat ik weet dat ik anders mezelf de rust niet ga gunnen.
Verder heb ik veel last van mijn buik (die doet al twee jaar niet helemaal wat ie moet doen), waar dokters helaas helemaal niks aan kunnen/willen doen. Gevolg: aankomen en daar niet zo blij mee zijn. Ik probeer gezonder te eten, maar dat valt me zwaar. Ik hou namelijk ontzettend veel van frisdrank. De meeste dingen kan ik wel laten staan, maar cola daar kan ik zo moeilijk vanaf blijven. Zodra ik me ellendig voel, haal ik weer een fles. Hoe doen mensen met een detox dat?!
Nieuw schooljaar
Ah, het begint bijna! Psychologie én Nederlands. Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan. Ik laat het over me heen komen en probeer niet boos op mezelf te zijn als het niet lukt. Niet super veel mensen weten het (closest friends wel, en bloglezers natuurlijk, maar mijn ouders en familie bijvoorbeeld niet, ai), dat maakt de druk wat minder groot.
– Mijn kat (zie hierboven) is niet alleen heel lief, maar ook nog eens fotogeniek! Ze ligt de laatste tijd graag op de buitenstoel, dat is dat grijze ding dat je ziet.